QUOTE

"The greatest thing about tomorrow is, I will be better than I am today...There is no such thing as a setback. The lessons I learn today I will apply tomorrow, and I will be better."

– Tiger Woods

Сонин содон

Амьдрал дургүй зүйлсээ хийж өнгөрөөхөд дэндүү богино, дэндүү хайран. Энэ үгийг унших бүрт дотор нэг л сонин болох юм. Би гэдэг хүн аливааг хийхдээ дурлаж хийдэг үү, шахуулж, хүчээр хийдэг үү? 

Энэ асуултын хариу нь бараг бүхэлдээ шахуулж, хүчээр хийдэг гэдэг дээр бууж байх шиг. Үүний шалтгааныг хайж олоход тийм ч хэцүү зүйл биш юм. Багадаа ээж, аав, эгчээр хийх зүйлсээ тодорхойлуулж, түүнийгээ загнуулж зандруулан байж хийдэг байждээ. Цэцэрлэг, сургуульд ороод багш нараар, томрох бүрт сайн найзуудын хатуухан үгсээр гэх мэт. Одоо эрийн цээнд хүрээд удаж байгаа ч ямар нэг төрлийн дарамт шахалтгүйгээр хөдлөхөө байснаа ойлгож байх шиг. Энэ бүхний бурууг бусад руу чихэхэд мөн л амархан юм. Тэд намайг тийм зантай болгож өсгөөгүй бол, тэд миний хийх зүйлсийг бүхэлд нь томъёолоогүй бол, тэд... Гэвч эцсийн шийдвэрийг би гаргадаг болсноос хойш мөн л нялхын зангаасаа салаагүй миний түмэн буруу. 

Яг сая гэнэт толгойд хэзээ ч бууж байгаагүй сайхан мэдрэмж төрлөө. Ном унших, баримтат кино үзэх, энд тэндхийн сонин сайхан үзэгдлийг судлах, аялах, сайхан хоол хийх, суралцах гэх мэт мэдрэмжүүдийг би өмнө нь хэзээ ч ийм байдлаар мэдэрч байгаагүйсэн. Гэтэл сая хэзээнээс л мөрөөдөж түүний төлөө амьдарч буй хүн шиг бүхнийг мэдэх гэсэн шунахай мэдрэмж цээж дэлсэх нь хачирхалтай л юм. Хэнээр ч хэлүүлэлгүй үүнийг л хийх ёстой юм шиг... Хэнээр ч шахуулалгүй бүхнийг өөрөө нээх ёстой юм шиг... Сонин л юм. Зиа байз энийг би ЭРХ ЧӨЛӨӨ гэх ёстой юм байна.

Чадийшдээ

TOEFL хүртэл

Attitude is everything

Англи хэл сурах, шалгалтад бэлдэхээр зогсохгүй амьдралд ямарч зүйлд шантрах, урам хугарах, залхуурах, хойш тавих асуудлууд үе үе тохиож л байдаг. Харин эдэнтэй нүүр тулах бүртээ өөрийгөө эрүүл, саруул байгаа гэдгээ мэдрээд, тэдэнд бууж өгч л болохгүй юм байна даа..

You are frequently faced the problems such as discouragement, disappointment, laziness, and procrastination while you are not only learning English and preparing exams but also every other things you are doing or aiming. Whenever they happen, feel that you are perfectly normal like every other people and always think about "not to give up!".

Шидэт үг

Хүн бүрт шидэт үг байдаг. Гуньж гутарсан, зовж шаналж явахад тэр үгийг санахаар, эсвэл тэр үгийг бодож сэрэхээр урам орж сэтгэл нь сэргэдэг тийм үг зүрхний чинь хаа нэгтээ байж л байдаг. Надад ч мөн тийм үгс цөөнгүй олон бий. Харин сүүлийн хэдэн өдрүүдэд нэг үг их тус хүргэж явах юм. Тэр нь "Өнөөдөр л... Яг одоо л..." "Би чадна гэдгээ мэднэ, харин хийх л үлдлээ" гэх мэт. 

Буддын шашны гол төлөөлөгч болох 14-р Далай ламаас нэгэн сурвалжлагч: 

Далай Лам, Танд хvн тєрлєхтний юу нь хамгийн сонин санагддаг вэ? 

Гэсэн асуултанд: “Хvн. Яагаад гэвэл хvн мєнгє олхын тулд бvх л эрvvл мэндээ золиослодог. Дараа нь эрvvл мэндээ буцаан олхын тулд бvх олсон мєнгєє золиослодог... ... Тэгээд тэр ирээдvйн тєлєє яаран єнєєдрєє умартаж орхидог. Vр дvнд нь тэр єнєєдєр маргааш хоёрын алинд нь ч амьдарч чададгvй. Тэр хэзээ ч vхэхгvй юм шиг амьдардаг, тэгээд эцэст нь хэзээ ч амьдраагvй юм шиг vхдэг." гэж хариулсан гэжуга. 

Энэ дундаас "Тэр ирээдүйн төлөө яаран өнөөдрөө умартаж орхидог. Үр дүнд нь тэр өнөөдөр маргааш хоёрын алинд нь ч амьдарч чаддаггүй" гэсэн хэсэг л дээрхи үгсийг миний толгойд хадаж өгсиймдаа. За юутайч энэ сайхан үгсийн шидээр хэдэн хоног амьдраад үзье дээ...

Чи!

Чамайг өөрөөс чинь өөр хэн ч чиний потенциал буюу хийж чадах, чадахгүй зүйлсийг чинь үнэлж тодорхойлж чадахгүй! эрх ч байхгүй! Бүр ялангуяа чамайг сайн мэддэг гэж өөрсдийгөө бодогсод бүр ч боломжгүй!! Тэр үнэлгээнд чи итгэсэн тохиолдолд л үнэн болж хувирна.

Өдөөгч...

Эргэн тойронд 2 төрлийн өдөөгч байна: урам, басамжлал. Аль нь илүүг ялгачихмаар ч юм шиг.

Autobus bid 2

18 tsag 30 minut, 10 sariin 31, adal yvdal duuren sariin suuliin udur. 7 iluu jil uerhsen hamgiin sain andtaigaa us gezegee zasuulj hun turhund neg alham oirtchood geriin zug geldreh zam dahi dasal bolson tugjreen dund utsaar bichij bui ni...


11 sar haalga togshihiin zeregtsee huiten tsag, jihuun salhi hatsar ilbeh ni hulgar chih, sartgar hamart mine ayuliin dohio duudaj bui bilee. Ugluu gerees garch, oroidoo moriloh ued UB hotod mine daanch uramgui. 11 sar baitugai hoyr doloo honogiin umnuus l ehlen saaral utaa hamar gijigden ehelsen, unuudur bol bur nydraad avah shig bolson ene utaa zamaa aldaj bgaag erdemted anhaaruulsaar bgaa bilee. Harin ter turiin tom gahainuud maani yu setgej suudag bol...

Yamarch muu zuilsees sainiig olj harj boldog gdg shig saaral utaa ni UB g maani delhiin number one negen bolgoj, zamiin tugjree ni nadad bodoj tungaah tsagiig haramgui ugch bgaa ni bayrlamaar nuguuteiguur haramsmaar l um. gereesee hol surguulitai bhiig olonhi ni taashaaj uzdegguich odoo bodohod olon jiliin autobus bid 2n nuhurlul nadad chamgui ih zuil ugchdee. Hun bolj tursniih uur utsaartai, gunigtai, jargaltai ynz ynziin l udruudiig tuuchih ued togtvorgui setgelee autobusand l taitgaruuldag bj bilee. neg ugeer bol chimee shuugiantaich gsn ene bol minii bodliin uruu :D. Uruunduu bodoj suuhdaa (zogsohdoo) oilgoj avsan nandin zuilsuidiig toogoor ilerhiilj barahgui olon. Ailiin huuhduud gertee orj gedsee hagartal hodoodoo duurgeed ineej suuhad zamiin tugjreld Murun huu tsagaa haran bodlogoshron suudag bsn um chine arga bjuu...

Хойшлуулалт

Амьдрал гэж үнэхээр л суралцаж дуусахгүй, бахдаж ханахгүй, сайхан муухай зэрэгцсэн, сонин хачинаа гайхуулж барахгүй strange зүйл юмдаа.

Өдөр хоногийг үргэлж үр дүнтэй өнгөрөөх ухамсар надад байдаггүй юм шиг байгаан. Нэг зүйл хүснэ, түүнийхээ талаар мөрөөднө, хэрхэн хүрэх аргаа бодно, төлөвлөгөө гаргана, түүнийгээ биелүүлэхсэн гэж байж ядна, азаар бүх зүйл бэлэн болно, хийж эхлэнэ эцэст нь залхана. Бусад зарим хүмүүсийн нэгэн адил морь мал шиг нэг зүйлийг удаан бодож урам авч тууштай зүтгэх гайхалтай араншин надад даанч танил санагдахгүй явсаар нэг мэдэхэд цаг нь ирнэ. Энэ миний амьдралын өнөөх ухаан орсон үеэс хойш өдийг хүртэл туулсан амьдралын харамсалтай зуршил.


3 жилийн өмнө надаас нэг хүн нэгэн алдартай парадокс асуулт тавьсан нь надад хэсэг зүйлийг бодоход хүргэсэн билээ.

• Ууланд зөв авирах нь чухал уу? Зөв ууланд авирах нь чухал уу?

Энэ асуултыг харсан хэд нь инээх л байх, хараагүй нэг нь дотроо тунгаах нь зүй болов уу. Уг асуулт маш энгийн байдлаар хүмүүсийг 2 бүлэг болгоод, хариултаас чинь хамаараад аль бүлэгт хамрагдахыг харуулчихна. Хэрэв таны хариулт эхнийх нь бол та менежер буюу хэрхэн ажиллах ажлыг яаж зөв хийж зорьсондоо хүрэх талаар цэцэн сэтгэгч, түүнд хүрэгч гэсэн үг юм. Харин 2 дахь нь бол та нэг төрлийн удирдагч буюу зүглүүлэгч, хаашаа явах юу хийхийг харагч гэсэн үг. Энэ хоёрын аль нь ч болов та үргэлж хэрэгцээтэй хүн байх болно. Ингээд өөрийгөө жинхэнээр нь таниад зөв замаараа явах ёстой гэх мэт...

Дээр дурьдсан муу зуршил болон энэ асуулт 2г харьцуулан дүгнэж өөрийгөө өмөөрөхөд нэг талаасаа би зүгээр л сэтгэгч, харин үйлдэгч биш бололтой. Хэдий ингэж бодож өөрийгөө өөхшүүлэх нь өөдрөг үзэл гэгдэх боловч энэ зан маань намайг бодит байдлаас арай л хол аваачаад цөлчихсөн бололтой.

Бодит, жинхэнэ амьдралд би сэтгэн бодогч, мөрөөдөгч байхын зэрэгцээ түүнийгээ хэрэгжүүлэгч байхыг шаардаж, залуу насаа бүтээн босгож, тархиа цэнэглэхэд зориулах ёстой болохыг яс  маханд минь мэдрүүлэх хүртэл хичнээн удаан төсөөлж, хий хоосон итгэлээр тархиа бөмбөгдөж, SECRET гэх тодотголтой номнуудад хайран хураасан хэдэн цаасаа зарсныг тооцоолмооргүй л байна. 

Хэдий тийм боловч Амьдрал гайхалтай юм. Халаасанд байгаа жинхэнэ алт болох ЦАГ хугацаагаа Facebook-д луйвардуулж, ирээдүйгээ цогцлоох, мэдлэгийг босгох сайхан боломжуудаа Мөрөнгөөр булшлуулж байдаг ч гэсэн эцэст нь би гэдэг хүн энэ нийтлэлийг бичиж өөрт төрсөн сэтгэгдлээ мартахгүйн тулд баримтжуулж суух юм. Бичлээ бичлээ гээд энэ бодлоо хэд хоногоос  мартаж өөрийгөө өрөвдөж алтаа суйлуулах цаг ирэхийг ч гадарлаж байна. Гэлээ гэхдээ АМЬДРАЛ ГАЙХАЛТАЙ хэвээрээ л...

өгөх нэр алга

22:02 цаг сүүлийн 2 өдөр (өнөөдрийг оруулаад) удаан мартагдсан өөрийн хэв маягийн дампуурлын амьдралаа эргэн дурслаа. Толгойд бодогдох элдэв зүйлгүйгээр нүүрний зурагны тэтрис баттл, дота 2 оо зэргэцүүлэн тоглож, гал тогооны өрөө орон таарсан болгоноо ходоод руугаа чулуудан, хүссэнээрээ дуу сонсож  бараг 48 цагийг өнгөрөөлөө. Сайхан л байна. Дампуурал гэж нэрлэсэн энэ зүйл маань дэлхий дээр оршин тогтнож буй 6 гаруй тэрбум хүмүүсийн ихэнхийх нь хүсэж мөрөөддөг тэр нэг төрлийн ЖАРГАЛ.
Энэ үгийг бичих бүрт Чойном гуайн Жаргал, Зовлон шүлэг толгойд орох юм. Түүний шүлгүүдийг унших, сонсох бүр хэрэггүй зүйл хийдгээ бодож эргэцүүлэн хэсэгтээ л мэдэрдэггүй сайхан мэдрэмж авна.
Ойрд ном уншиж гийгүүлээгүй залуу азаар нэг юм барьж авч суугаад дуусгачихав аа хөөрхий. Нэрийг нь "Амьтны Фэрм" гэнэ. Жорж Орвэлл гэгчийн бичсэн 2 дахь алдарт зохиол нь энэ. Сайндаа ч биш нилээд нимгэн тул нэг суултаар дуусгасан болно. Өнөөгийн Монголын нийгмийг нэвт шувт буулгасан энэ ном хүн бүхний толгойд гайхалтай зураг буулгадаг юм гэнэлээ, надад ч бас... Үүний талаар дараа бичье.
Гол санаагаа бичиж амжилгүй унтья даа, ах маань унтах гээд хэвтчлээ. Хэрэгтэй хэрэггүй ч гэсэн хэдэн юмыг сараачиж л байхаас...

Танилц надтай блог минь...

Намайг xxxxx гэнэ. 1992 оны 12 сарын 30нд эхийн хэвлийгээс эрхгүй чангаар уйлан эх барьсан ээжийхээ гар дээр бууж билээ (одоо бодоход намайг эх барьсан ээж хөл гарнаас хүчтэй татаж чангаагаагүй эвлэгхэн зөөлхөн бариж авсан юм шиг байгаан тэгээгүй бол Өндөр Нуруулаг байхгүй юу хэхэ). Учир битүүлэг нэгэн ертөнцөд ухаанаа уралдуулан 18 жилийг элээхдээ дутуу дулимагч гэсэн өөрийн бодол санаанд, санааны уудамд тэмтчин яваа нэгэн залуу... :)

Төрсөнөөсөө хойш ээж аавын гар дээр өсөхдөө өнгөрөөсөн сайхан багын дурсамжуудаа санадаггүй мартамхай нэгээн... Яахав мэдээ орсон цагаас хойш бол бужигнуулж л явсан биз. Зундаа хөдөө очин том эмээгийнд 2 сар үхэр тугал хонь хурга хариулан , бусад үед нь эхийн өвөрт эрхлэн хэвтдэг байлаа. Бусдын адил цэцэрлэг сургууль дамжин хүмүүжсэн надад бусдаас гоц зүйл ховор ч гэсэн онцгой зүйлийг хүлээгээл суудаг байсансан.
Тоондоо сонирхолтой ч залхуу тэр жаал 44-р сургуулийн 4-р ангийг онц дүнтэй төгсөн 11 хэмээх алдар суу нь тэнгэр шахуу сонсогдсон (тэр үед ээж минь тэгэж шүтсэн гэхэд хэлсдэхгүй) сургуульд элсэлтийн шалгалт өгсөн тэр өдрөөс эхлэн миний Дурсамж тодхон, хүлээж суусан гайхамшиг гээч нь хаалга тогших нь тэр ээ...